با اینکه سلامتی زنان در حین بارداری دارای اهمیت بسیار است و هرگونه بیماری یا اختلال می تواند اثرات سویی بر روی جنین داشته باشد، اما باز هم مبتلا شدن زنان باردار به برخی بیماری ها و عفونت ها اجتناب ناپذیر است. گرفتن عفونت در دوران بارداری می تواند نگران کننده باشد زیرا احتمال خطر ابتلا نوزاد به بیماری و عفونت نیز وجود دارد. سیستم ایمنی بدن زن در هنگام بارداری ضعیف تر از حد معمول است و بدن آنتی بادی کافی برای مبارزه با عفونت و عوامل بیماری زا تولید نمی کند. برخی از عفونت ها ، به ویژه آنهایی که در ناحیه واژن و تولید مثل ایجاد می شوند جدی تر از سایر عفونت ها می باشند. عفونت واژن در دوران بارداری انواع مختلفی دارد. بسته به عامل ایجاد کننده عفونت، درمان عفونت واژن و تشخیص آنها نیز متفاوت است.
انواع عفونت واژن در دوران بارداری
عفونت واژن در دوران بارداری می تواند به دلیل رشد باکتری ها ، قارچ ها ، انگل ها یا ویروس ها در اطراف واژن ایجاد شود. این عفونت ها به ویژه در زمان بارداری که سطح هورمون و فعالیت جنسی دارای نوسانات زیادی است، بسیار شایع هستند. چهار نوع عفونت واژن وجود دارد که عفونت های شایع در دوران بارداری هستند :
عفونت قارچی
این عفونت شایع توسط قارچی به نام کاندیدا ایجاد می شود. این حالت یک عفونت واژن در دوران بارداری است که بسیار رایج است که به دلیل تغییرات هورمونی و تغییر در سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود.
علائم
خارش در اطراف واژن یا واله. ترشحات واژنی غلیظ ، سفید یا مایل به زرد مانند خمیر، بوی عجیب واژن، درد یا سوزش در هنگام رابطه جنسی.
درمان عفونت های مخمر واژن
عفونت های مخمر واژن با استفاده از کرم یا داروی خوراکی ضد قارچ به راحتی قابل درمان هستند. با این حال در صورت شدید بودن علائم عفونت واژن در دوران بارداری باید به پزشک مراجعه کرد زیرا ممکن است با سایر عفونت های باکتریایی اشتباه گرفته شود.
جلوگیری
یکی از راه های درمان این نوع عفونت واژن در دوران بارداری، نوشیدن مقدار زیادی آب و مایعات، آبمیوه های سالم و طبیعی می تواند بسیار موثر باشد. استفاده از ماست در رژیم غذایی نیز در درمان و جلوگیری از عفونت موثر است. مهم ترین نکته تمیز نگه داشتن ناحیه واژن و خشک کردن آن پس از هر بار شستشو می باشد.
واژینوز باکتریال
این عفونت واژن در دوران بارداری زمانی اتفاق می افتد که باکتری های طبیعی که در ناحیه واژن وجود دارند رشد بیش از داشته باشند. واژینوز باکتریایی نیز یکی از رایج ترین عفونت ها در دوران بارداری است.
علائم
خارش ، سوزش یا درد در ناحیه واژن ، خارج شدن مواد خاکستری و شفاف از واژن، بوی ماهی از واژن. درد هنگام ادرار کردن.
درمان واژینوز باکتریایی
در صورت تشخیص دقیق توسط پزشک به راحتی قابل درمان است. این بیماری را می توان با معاینه ساده واژن در مطب توسط پزشک تشخیص داد. این نوع از عفونت واژن اگر در دوران بارداری درمان نشود ، ممکن است باعث زایمان زودرس و نوزادانی با وزن کم شود.
جلوگیری
برای کمک به حفظ تعادل باکتری ها و جلوگیری از رشد بیش از حد آنها در واژن از دوش گرفتن خودداری کنید. شستن مقعد و واژن به صورت روزانه نیز در جلوگیری از این عفونت واژن در دوران بارداری موثر است. پوشیدن لباس زیر و شلوار نخی و چسبیده نباشد تا جریان هوا ایجاد شود و از رطوبت و شرایط مناسب برای ایجاد عفونت جلوگیری شود.
استرپتوکوک گروه B (GBS)
استرپتوکوکوس یکی از انواع باکتری ها است که در بدن زندگی می کند و معمولاً بیماری جدی ایجاد نمی کند. این باکتری در دستگاه های گوارشی ، ادرار و تولید مثل زنان و مردان یافت می شود. در خانم ها این باکتری در واژن و راست روده مشاهده می شود. با این حال ، در درصد کمی از زنان باردار ، ممکن است این نوع عفونت واژن در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کنند.
علائم
هیچ علامتی که نشان دهنده ابتلا به عفونت GBS در خانم های باردار باشد وجود ندارد. با این حال ، نوزادان تازه متولد شده با GBS ممکن است دچار عفونت زودرس یا عفونت دیررس شوند. عفونت زودرس، این اتفاق در هفته اول تولد ، به طور کلی در ۲۴-۴۸ ساعت اول رخ می دهد. ممکن است منجر به عفونت های ریوی ، عفونت های خونی یا مننژیت شود. عفونت دیررس، این عارضه بعد از ۶ روز اول زندگی رخ می دهد و ممکن است منجر به مننژیت یا ذات الریه شود. علائم GBS دیررس در کودک عبارتند از: کندی یا کم تحرکی، تحریک پذیری، تغذیه ضعیف، استفراغ، تب شدید
درمان استرپتوکوک گروه B (GBS)
درمان این عفونت واژن در دوران بارداری با آزمایش صورت می گیرد. زنان در اواخر بارداری ، بین هفته های ۳۵ تا ۳۷ ، از نظر GBS آزمایش می شوند. اگر نتایج آزمایش مثبت باشد و نشان دهنده وجود GBS باشد ، درمان با آنتی بیوتیک در حین زایمان انجام می شود تا از انتقال GBS به کودک جلوگیری کند. آنتی بیوتیک ها فقط در صورت استفاده در هنگام زایمان موثر هستند. اگر درمان در اوایل بارداری انجام شود ، باکتریها ممکن است رشد کرده و در حین زایمان نیز وجود داشته باشند.
تریکومونیازیس
این یک عفونت واژن منتقل شده از راه جنسی است که توسط انگل ایجاد می شود. زنان بارداری که دچار تریکومونیازیس هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس نوزادان خود باشند. در صورت عدم درمان ، تریکومونیازیس احتمال ابتلا به ویروس HIV را افزایش می دهد.
علائم
ترشحات واژن با بوی بد که می تواند مایل به سفید ، مایل به زرد یا مایل به خاکستری باشد، خارش دستگاه تناسلی ، قرمزی یا سوزش، درد هنگام دفع ادرار یا رابطه جنسی
درمان تریکومونیازیس
از آنجا که این یک عفونت مقاربتی است ، هر دو شریک جنسی باید تحت درمان تریکومونیازیس قرار گیرند. در صورت تشخیص دقیق ، تریکومونیازیس به راحتی با یک دوز از داروی مناسب قابل درمان است.
جلوگیری
با استفاده منظم از کاندوم می توان خطر این عفونت واژن در دوران بارداری را کاهش داد.
