نام بیماری: کلامیدیا
دسته بیماری ها: بیماری های مقاربتی (STD)
درصد شیوع: به طور تقریبی در سال 3 ملیون نفر به این عفونت دچار می شوند.
علائم کلامیدیا: در 75 درصد موارد در زنان و در 50 درصد موارد در مردان علائمی از این بیماری مشاهده نمی شود در نتیجه انتقال این بیماری با سهولت بیشتری انجام می شود.
درمان: درمان پذیر است
نوع دارو ها: انواع آنتی بیوتیک ها
نوع انتقال: رابطه جنسی، هنگام زایمان از مادر آلوده به جنین
مهم ترین خطر کلامیدیا در دوران بارداری: سقط جنین
واکسن کلامیدیا: واکسن دارد اما به طور محدود تولیده شده و در دسترس نمی باشد
قابلیت پیشگیری کلامیدیا: قابل پیشگیری است
عوارض کلامیدیا: عوارض متعددی دارد و در صورت عدم درمان آن ها بروز و ظهور خواهند داشت.
نمونه آزمایش کلامیدیا: خون، ادرار و ترشحات نواحی تناسلی
کلامیدیا چیست؟
کلامیدیا از دیگر انواع بیماری های مقاربتی است که در بین زنان و مردان شیوع پیدا کرده است. درصد شیوع و آمار مبتلایان به بیماری کلامیدیا بسیار زیاد است به همین دلیل به عنوان شایع ترین عفونت باکتریایی که ناشی از تماس های جنسی پرخطر و کنترل نشده است، شناخته می شود. هر ساله در کشور آمریکا بیماران بسیاری ( حدوداً ۳ ملیون در سال) که با علائم کلامیدیا مواجه هستند ابتلای آنان به این بیماری تشخیص قطعی پیدا می کند.
کلامیدیا در مردان و زنان
بیماری کلامیدیا در اثر ایجاد باکتری کلامیدیا ترکوماتیس در فرد شکل می گیرد. نقطه منفی ای که در این بیماری وجود دارد ظهور دیر هنگام علائم بالینی این بیماری است. در واقع افرادی که این باکتری به بدن شان منتقل می شود بعد از گذشت چند هفته علائم و نشانه هایی را از خود بروز می دهد. در مواردی نیز مشاهده شده است که ظهور علائم با زمان انتقال این باکتری چند ماه فاصله داشته است. از سوی دیگر اغلب افرادی که بیماری کلامیدیا دارند هیچ گونه نشانه ای از خود بروز نمی دهند. به همین دلیل ممکن است فردی به این بیماری دچار باشد بی آنکه علائمی بروز دهد و نیز آگاهی از آن داشته باشد. در نتیجه احتمال انتقال این بیماری در وضعیت خاموشی بسیار بیشتر از زمانی است که افراد مبتلا دارای علائم هستند.
به طور تقریبی زنان مبتلا به بیماری کلامیدیا نسبت به مردان درصد بیشتری را به خود اختصاص می دهند. اما همچنان باید گفت که این بیماری در هر زن و مردی و در هر گروه سنی احتمال بروز و ظهور دارد.
این بیماری نیز همچون تمامی بیماری های قبلی که ذکر شد ( بیماری های مقاربتی دیگر ) در هر دو جنس مونث و مذکر امکان شکل گیری دارد. علائم و نشانه های بیماری کلامیدیا در زنان و مردان با تفاوت هایی همراه است که در بخش های بعدی به آن ها اشاره خواهیم کرد. تفاوت علائم بیماری کلامیدیا در زنان و مردان طبیعی است زیرا که ناشی از تفاوت های ساختاری در اندام های تناسلی زنان و مردان می باشد.
علائم و نشانه های بالینی بیماری کلامیدیا
علائم کلامیدیا در مردان
ترشحات از نوک اندام تناسلی: ترشحات آن ها سفید رنگ، کدر و نیز آبکی است و غیر عادی بودن آن را از ظاهر ترشحات می توان متوجه شد.تجربه سوزش و درد در هنگام ادرار کردنمتورم شدن بیضه های مردانهدردناکی در ناحیه بیضه ها
علائم کلامیدیا در زنان
نشانه های کلامیدیا در زنان با توجه به تفاوتی که در ساختار و نوع آلت تناسلی آن ها با مردان وجود دارد از این قرار است:
- افزایش میزان ترشحات واژینال
- سوزش ادرار و یا احساس درد در هنگام ادرار کردن
- تجربه درد در هنگام برقراری رابطه جنسی: زنان مبتلا به بیماری کلامیدیا گزارش می کنند که در هنگام رابطه جنسی درد هایی را در بخش های تحتانی شکمی تجربه می کنند که درد را جایگزین لذت جنسی شان می کند و غیر قابل تحمل است.
- خونریزی بعد از برقراری رابطه جنسی
- احساس درد در بخش های تحتانی شکمی
- خونریزی های غیرطبیعی در حد فاصل دو عادت ماهیانه
- خونریزی های شدید در هنگام تجربه عادت ماهیانه
- در مواردی که بیماری و عفونت کلامیدیا در زنان درمان نشود و شدت بیشتری پیدا کند باعث بروز بیماری التهابی لگن می شود.
در صورتی که عفونت کلامیدیا به ناحیه گلو، چشم و مقعد منتقل شود نیز برای زنان و مردان موجب بروز علائمی می شود. برای مثال فردی که دست اش به این عفونت آلوده است به طور ناآگاهانه به چشمانش دست بزند این بیماری به بخش های چشم ها منتقل می شود. یا این که روابط جنسی اورال یا دهانی نیز زمینه را برای انتقال این ویروس به بخش های دهانی و گلو فراهم می کنند. علائم این بیماری در بخش های گلو و مقعد و چشم موارد زیر هستند:
- گلو درد
- ترشحاتی از ناحیه مقعد
- خونریزی در مقعد
- التهاب و قرمز شدن چشم ها: البته در اغلب موارد عفونتی که در چشم ها ایجاد می شود بدون علامت باقی می ماند.
- خارش چشم
- تورم چشم ها
- حساسیت چشم ها به نور
در موارد شدید آلوده شدن چشم ها به این ویروس و نیز عدم درمان احتمال ایجاد نابینایی در افراد وجود خواهد داشت.
انواع کلامیدیا
بیماری کلامیدیا انواع مختلفی دارد که مهم ترین آن ها:
- بیماری کلامیدیا تراکوماتیس
- کلامیدیا سوئیس
- کلامیدیا موریداروم
- کلامیدیا ونیسریا: این نوع از کلامیدیا زمینه را برای ابتلای افراد به عفونت اچ آی وی فراهم می کند.
علت ایجاد بیماری کلامیدیا
کلامیدیا چرا ایجاد می شود؟ یا چگونه به وجود می آید؟ بسیاری از افراد این پرسش را از بهترین متخصصین می پرسند و می خواهند که از علل اصلی ایجاد این بیماری آگاه شوند. پاسخ این است که کلامیدیا نیز همچون انواع بیماری های مقاربتی دیگر ناشی از آمیزش جنسی به صورت واژینال، مقعدی ( آنال ) و دهانی ( اورال) با فرد آلوده به عفونت و باکتری کلامیدیا است.
از دیگر روش ها و یا علل انتقال بیماری کلامیدیا انتقال آن از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام تولد جنین است. زنانی که به کلامیدیا مبتلا هستند در صورتی که این عفونت را به فرزندشان منتقل کنند برای فرزند بیماری ذات الریه یا عفونت شدید چشمی را به همراه خواهد داشت.
عفونت کلامیدیا در مایع منی مردان و ترشحات آلت تناسلی زنان وجود دارد. به همین دلیل انتقال آن از زن به مرد یا بالعکس در کوتاه ترین زمان و به سرعت منتقل می شود. حتی یکبار رابطه جنسی با فرد مبتلا می تواند فرد را با این بیماری مواجه کند.
برخی از افراد به دلیل ترس از این بیماری ممکن است که دچار وسواس هایی آسیب زا شوند. باید بگوییم که ارتباطات روزمره عادی در انتقال این بیماری نقشی ندارند. از جمله موارد زیر در انتقال ویروس کلامیدیا اثر گذار نخواهند بود:
بوسیدن
بغل کردن
استفاده از یک سرویس بهداشتی مشترک
استفاده از یک سرویس حمام مشترک
استفاده از یک لیوان مشترک و یا وسایل خواب و با لباس های خواب مشترک
سرفه کردن
عطسه کردن
خوردن و آشامیدن در وسایل مشترک
دست دادن
بنابراین نیازی نیست که نسبت به این بیماری حساسیت های غیر معقولی داشته باشید. حداقل رعایت های شما باید در زمینه فعالیت های جنسی باشد تا این عفونت به شما منتقل نشود.
عوامل زمینه ساز بروز بیماری کلامیدیا
برخی از شرایط هستند که احتمال ابتلای افراد را به بیماری کلامیدیا افزایش می دهند. مثلاً:
- افرادی که اولین رابطه جنسی و نیز شروع فعالیت های جنسی شان قبل از 25 سالگی باشد.
- افرادی که با شرکای جنسی متعددی وارد رابطه جنسی می شوند و بی آنکه از سلامت جنسی و جسمی آن ها اطلاعی داشته باشند به هر گونه رابطه جنسی از جمله فانتزی و یا رابطه جنسی کامل تن می دهند.
- افرادی که علیرغم ناآگاهی از وضعیت سلامت شریک جنسی شان از وسایل بهداشتی جنسی استفاده نمی کنند. کاندوم از جمله مهم ترین ابزارآلات جنسی است که احتمال ابتلا به انواع بیماری های مقاربتی را کاهش می دهد.
- افرادی که به برخی دیگر از انواع بیماری های مقاربتی مبتلا هستند احتمال ابتلایشان به این نوع بیماری یعنی کلامیدیا نیز افزایش می یابد.
کلامیدیا در افراد مسن
احتمال ابتلای افراد در سنین بالا به این نوع عفونت کاهش می یابد. سه دلیل عمده برای این مساله مطرح شده است:
*یا این که سیستم ایمنی بدنی افراد در سنین بالا نسبت به این نوع عفونت مقاوم می شود.
*یا اینکه در اثر ابتلای مداوم به این نوع عفونت بدن دیگر مقاومت لازم را در برابر این عفونت پیدا می کند.
*سومین دلیل این است که افراد با تغییراتی که در رفتارهای جنسی شان ایجاد می کنند، احتمال بروز این بیماری را کاهش می دهند.
عوارض بیماری کلامیدیا
همان طور که گذشت روند درمان بیماری کلامیدیا به راحتی امکان پذیر است اما در صورتی که این بیماری را بهنگام تشخیص و درمان نشود می تواند برای فرد مبتلا عوارضی را همراه داشته باشد. گاهاً این عوارض بسیار جدی هستند که روند طبیعی زندگی مبتلایان را با مشکلاتی روبرو می سازد. برای مثال:
- بیماری التهابی لگن در زنان
- عفونت بیضه ها در مردان؛ این عارضه نیز با علائمی همراه خواهد بود از این قرار: تب، کمر درد و کاهش توانایی در فعالیت جنسی
- عفونت در ناحیه پروستات: در موارد اندکی عفونت کلامیدیا به پروستات مردان آسیب می زند. اما در شرایطی که این عفونت در حال پیشروی به پروستات برسد می تواند سبب درد هایی در هنگام رابطه جنسی برای مردان باشد و نیز تب و لرز را به همراه بیاورد.
- انتقال عفونت به نوزادان سبب بروز بیماری هایی خطرناک و جدی از جمله ذات الریه و عفونت چشمی گردد.
- ناباروری در زنان و مردان به طور مشترک: در واقع عفونتی که در دستگاه تناسلی زنان و مردان شکل گرفته است در صورت انتشار به بخش های مختلف می تواند عملکرد طبیعی بخش های مختلف تناسلی را با اختلال روبرو سازد.
مثلا لوله های رحمی مسدود می شوند و عملاً روند باروری و لقاح طبیعی منتفی می شود.
- آرتریت: آرتریت واکنشی که به آن سندروم رایتر نیز می گویند بخش های مختلفی از مفاصل و نیز چشم و مجاری ادراری را درگیر می کند.
- آسیب به رحم و تخمدان های زنان از دیگر عارضه های ناشی از عدم درمان کلامیدیا است
- حاملگی خارج از رحم
چه کسانی در معرض خطر بیشتری نسبت به ابتلا به بیماری کلامیدیا قرار دارند؟
بیشترین درصد مبتلایان به بیماری کلامیدیا را افراد و گروه های زیر تشکیل می دهند:
- زنانی که فعال جنسی محسوب می شوند
- زنان و مردانی که بالاتر از 25 سال سن دارند و فعالیت های جنسی مختلف و متعددی را با شرکای جنسی متفاوتی تجربه می کنند: در واقع مبتلایان در این رده سنی بیشتر از سایرین است.
- زنان و مردانی که در هنگان برقراری رابطه جنسی به استفاده از کاندوم اعتقادی ندارند و رابطه جنسی پرخطر را بر ایمن سازی آن با بکار گیری انواع ابزار الات بهداشتی ترجیح می دهند
- زنان و مردانی که روحیه تنوع طلبی در روابط جنسی دارند و می خواهند که لذت های متنوعی را تجربه کنند باید عواقب آن را بپذیرند زیرا که در معرض خطر بیشتری هستند.
بیماری کلامیدیا چگونه تشخیص داده می شود؟
در ابتدا زمانی که به یک متخصص مراجعه می کنید پزشک تلاش می کند که با شرح حال گیری تمامی وضعیت جسمانی و تمامی ظهورات بالینی شما را مورد بررسی قرار دهد. افراد با شرح شرایطی که تجربه می کنند می توانند تا حدودی پزشک را در تشخیص اولیه کمک کنند. سپس با معاینات فیزیکی در بخش های آلت تناسلی اطلاعات اولیه متخصصین تکمیل می شود. در نهایت بعد از شرح حال گیری و معاینات اولیه باید سایر روش های تشخیصی انجام شود تا نتیجه و تشخیص نهایی در خصوص وضعیت مراجعه کننده مشخص گردد. اما مهم ترین راه تشخیص این بیماری بررسی علائم این بیماری است. تا زمانی که علائم این بیماری خاموش باشند به سختی و دشواری قابل تشخیص است.بروز این بیماری را می توان از انواع روش های تشخیصی تعیین کرد و فرد آلوده را شناسایی کرد.
آزمایش های غربالگری مثل آزمایش خون
با برداشت مقادیری از خون افراد می توانند احتمال ابتلا افراد را به بیماری کلامیدیا آزمایش کنند.بنابراین با مراجعه به یکی از آزمایشگاه های معتبر می توانید آزمایش خون دهید. مدت زمان آماده شدن جواب آزمایش به طور تقریبی 24 ساعت الی 72 ساعت است. البته این مدت زمان در آزمایشگاه های مختلف متفاوت است. بنابراین توصیه می کنیم که صبوری کنید تا نتایج آزمایش آماده شوند. در صورت دریافت برگه نتیجه آن را به بهترین متخصصین ارائه کنید تا تفسیر های دقیقی انجام شود
سواب یا نمونه برداری
این روش به روندی اشاره دارد که در طی آن با برداشت بخشی از ترشحات دهانه رحم، واژن یا پیشابراه مردان، ترشحات مقعد و دهان، می توان بررسی های تخصصی تر را انجام داده و روند تشخیص دقیق این بیماری را پشت سر بگذارند.بنابراین انواع سواب شامل سواب دهانه رحم،سواب واژن،سواب مقعدی و دهانی می باشد.روند سواب نیز را خود افراد نیز می توانند انجام دهند. مثلا زنان و یا مردانی که نسبت به انجام این اقدام توسط متخصص معذب هستند خودشان این اجازه را دریافت می کنند که بخش های لازم را خودشان برداشت کرده و به پزشک تحویل دهند تا روند آزمایش آن ها طی شود.
آیا کلامیدیا درمان دارد؟
بله بیماری کلامیدیا را نیز می توان با تجویز و مصرف انواع آنتی بیوتیک هایی که تاثیرات درمانی خود را آشکار کرده اند درمان کرد. از جمله آنتی بیوتیک هایی که برای درمان کلامیدیا تجویز می شود می توان موارد زیر را نام برد:
آزیترومایسین: آزیترومایسین دارای کمترین عوارض است و اولین گزینه برای درمان بیماری کلامیدیا است. این دارو در دوران بارداری بهترین گزینه دارویی برای درمان می باشد.
داکسی سایکلین: این نوع دارو در دوران بارداری ممنوعیت دارد و حتماً باید در دوران بارداری از دارو های دیگری استفاده کنید.
اریترومایسین: اریترومایسین از جمله دارو هایی است که می توانید بدون نگرانی در دوران بارداری استفاده کنید و از سوی دیگر نیز این دارو برای نوزادان نیز کاربرد درمانی دارد.
آموکسی سیلین: زنان بارداری که به دارو هایی همچون اریترومایسین حساسیت دارند و علائمی در اثر مصرف آن ها تجربه می کنند بهتر است که از آموکسی سیلین استفاده کنند. اما این دارو نسبت به دارو های دیگر اثر کمتری دارد.
افلوکساسین: این دارو نسبت به سایر روش های درمانی هزینه زیادی را برای افراد در پی دارد. ممنوعیت استفاده از این دارو در دوران بارداری، شیردهی و در طیف سنی پیش از 18سالگی از مهم ترین نکاتی است که از سوی متخصصین مختلف گوشزد می شود.
سفریاکسون: سفریاکسون در مواردی تجویز می شود که افراد عفونت کلامیدیا را همراه با نیسریاگورنوه داشته باشند.
واقعیتی که وجود دارد این است که درمان بیماری کلامیدیا و نیز از بین بردن عفونت و باکتری کلامیدیا تراکوماتیس چندان دشوار نیست اما در صورتی که این بیماری درمان نشود و مورد اهمال کاری قرار گیرد می تواند زمینه را برای بروز خطرات و نیز سایر بیماری ها و عارضه ها فراهم کند.
روند استفاده از انواع آنتی بیوتیک ها در افراد مختلف با توجه به شرایطی که دارند و نیز با توجه به پیشروی بیماری متفاوت است.برخی از افراد در طور روز یک بار یا چند نوبت باید از آنتی بیوتیک ها استفاده کنند.به همین منوال در طول دو الی سه هفته می توان عفونت کلامیدیا را درمان کرد و علائم آن را برطرف نمود.
در مواردی ممکن است که حتی پس از اتمام دوره درمانی علائم کلامیدیا باقی باشد. اما نباید تصور کنید که روش درمانی پاسخی در بر نداشته است. زیرا ممکن است که سایر عوامل مثل دوش واژینال در بروز برخی از علائم اثر داشته باشند و فرد را به اشتباه بیندازد.
توصیه اکید پزشکان و متخصصین این است، در مواردی که علائم و نشانه های این بیماری بازگشت حتماً در اولین فرصت به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا روند بررسی ها دوباره انجام شود. به دلیل این که دوره ایمنی بعد از درمان کوتاه مدت است و در اغلب موارد عفونت به طور مجدد عود می کند.
اهداف درمانی بیماری کلامیدیا
پیشگیری از ابتلا افراد دیگری که به عنوان شریک جنسی فرد مبتلا با وی در ارتباط هستندبهبود و رفع علائم و عوارض ناشی از بیماری کلامیدیاجلوگیری از پیشروی عفونت کلامیدیا و گسترش آن و بروز سایر خطرات ناشی از بیماری کلامیدیا
دوره درمان بیماری کلامیدیا چقدر طول می کشد؟
به طور معمول برای درمان این بیماری استفاده از آنتی بیوتیک ها از یک هفته الی دو هفته طول می کشد. بنابراین ضروری است تمامی دارو هایی که تجویز شده است در موعد مقرر و بر طبق دستور مورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که روند درمان برطبق اصولی که تعیین شده است پیش نرود نمی توان به موفقیت روند درمان امیدوار بود.
مهم ترین نکته این است که درمان کلامیدیا روند درمانی انفرادی نیست. به این معنا که فرد مبتلا الزامی است که همراه با همسرش تحت درمان قرار گیرد.
در صورتی که یکی از زوجین درمان شود و دیگری که در خصوص ابتلا به این بیماری مشکوک است درمان را انجام ندهد احتمال بازگشت و عود این بیماری افزایش خواهد داشت. عملا به نوعی درمان انفرادی به نوعی است که گویی هیچ درمانی صورت نگرفته است.
دومین نکته این است که دوره درمانی باید تکمیل شود تا از درمان صد در صد اطمینان حاصل کنیم. بنابراین اگر دارو ها را مصرف می کنید اما علائم از بین رفته است تا انتهای دارو های تجویز شده به روند درمان ادامه دهید.
درمان گیاهی بیماری کلامیدیا
یکی از تبلیغاتی که در زمینه درمان بیماری کلامیدیا در رسانه ها و وبسایت های مختلف مشاهده می کنیم ادعای درمان گیاهی بیماری کلامیدیا است. باید بگوییم که این ادعا ها پایه علمی و ریشه ای واقعی ندارند. از این رو توصیه می شود که هرگز گول این تبلیغات گسترده را نخورید. در صورتی که علائمی را در خود مشاهده می کنید بهترین گزینه برای تشخیص و درمان مراجعه به یکی از بهترین متخصصین برای درمان بیماری کلایمیدیا است. متخصصین با توجه به تحصیلات آکادمیک خودشان و با توجه به تجربه ای که در این زمینه کسب کرده اند می توانند که بهترین روش درمانی این عارضه را به شما ارائه کنند.
در بسیاری از موارد افراد با اعتماد به افراد سودجو خواسته اند که مسیر درمانی خودسرانه ای را طی کنند در حالی که گرفتار دام این دسته از افراد افتاده اند. در نهایت با وخیم تر شدن وضعیت بیماری شان بالاجبار تحت معاینات و تشخیص یک پزشک متخصص روند درمانی شان را طی کرده اند.
بنابرین بهتر است که با نگاهی واقع بینانه و معتمدانه به متخصصین در این عرصه، با مراجعه به متخصصین دانش آموخته مسیر درمانی کوتاه تر و ایمن تری را برای درمان انتخاب کنید.
ابتلا به بیماری کلامیدیا در دوران بارداری
مهم ترین نگرانی ای که زنان دارند این است که در دوران بارداری ابتلا به این ویروس تا چه حد می تواند باعث ایجاد خطر برای جنین شان باشد و چه نوع خطراتی در پی خواهد داشت.
مهم ترین عارضه هایی که در دوران بارداری در زنان مبتلا به بیماری کلامیدیا احتمال ظهور دارد موارد زیر هستند:
- سقط جنین
- عفونت کیسه و مایعات آمنیوتیک
- زایمان زودرس
- پاره شدن زود هنگام غشا PPROM
توصیه های ضروری در زمینه بیماری کلامیدیا
ضروری ترین و مهم ترین توصیه هایی که باید در زمینه بیماری کلامیدیا عنوان کرد مطالب زیر هستند:
- به دلیل این که این بیماری گاها به صورت چراغ خاموش پیش می رود و علائم خاصی در پی ندارد توصیه می شود که در فواصل زمانی کوتاهی برای انجام انواع آزمایشات و غربالگری های تشخیصی بیماری کلامیدیا به بهترین متخصصین زنان و زایمان مراجعه کنید.
- در صورتی که این بیماری را در خود مشاهده می کنید در اولین فرصت و در اسرع وقت به بهترین متخصصین زنان و زایمان مراجعه کنید تا روند تشخیص آن به صورت تخصصی طی شود.
- در صورتی که این بیماری به طور قطعی در شما تشخیص داده شد اولین اقدامی که انجام می دهید این باشد که از برقراری رابطه جنسی با همسرتان پرهیز کنید.
- به دلیل این که احتمال آلودگی همسرتان بسیار زیاد است اهمیت دارد که ایشان نیز برای پشت سر گذاشتن روند تشخیص این بیماری به متخصصین امر مراجعه کند.
- تا زمانی که روند درمان بیماری کلامیدیا در شما به اتمام نرسیده است از سر گیری رابطه جنسی پرهیز کنید تا روند درمان به اتمام برسد و از بهبودی خود اطمینان حاصل کنید.
- بعد از گذشت چند ماه یا یکسال بهتر است که روند غربالگری ها را دوباره انجام دهید تا وضعیت شما بررسی شود و احتمال عود مجدد عفونت کلامیدیا ارزیابی گردد.
- در صورتی که عفونت های بدنی به طور مکرر ایجاد شوند احتمال بروز نازایی افزایش می یابد. بنابراین روش های پیشگیری از بروز آن ها بسیار اهمیت دارد و در صورت بروز آن ها انجام اقدامات درمانی ضرورت دارد. بعد از دوره درمان و حصول بهبودی نیز روش های کنترل و بررسی وضعیت به طور متناوب از دیگر اقدامات ضروری برای افراد می گردد.
- زنانی که باردار هستند در همان ماه های اول بارداری از پزشک شان بخواهند که برایشان آزمایش های بیماری های مقاربتی را تجویز کند تا وضعیت آن ها در همان مراحل اولیه بیماری تشخیص داده شود. این اقدام باعث می شود که در صورت وجود خطر تمامی خطرات احتمالی که جان مادر و جنین را تهدید می کند تشخیص داده شده و درمان صورت پذیرد.
واکسن کلامیدیا
در طی چند ساله اخیر واکسنی برای کلامیدیا تولید شد است که تا حد زیادی می تواند از بروز این بیماری جلوگیری کند و بدن را در برابر عفونت هایی که منجر به کلامیدیا می شود مقاوم سازد. البته این واکسن چندان هم زیاد نیست و دسترسی به آن دشوار است.
واکسنی که برای پیشگیری از ابتلا به بیماری کلامیدیا به مرحله آزمایش رسید پس از سال ها تحقیق و پژوهش مجوز آزمایش را دریافت کرد. خوش بختانه بعد از آزمایشات انسانی ای که صورت گرفته است شاهد نتایج منفی و گزارش های مبنی بر واکنش های خطرناک و آسیب زا نبوده ایم.
نحوه اثر گذاری واکسن به این شکل است:
زمانی که شما واکسن را تزریق می کنید در بدن شما باقی می ماند. در صورتی که ویروس کلامیدیا به بدن شما منتقل شود عوامل واکسن به تمامی ویروس های وارده به بدن حمله می کنند. در نهایت با حمله به آن ها عفونت کلامیدیا از بین می رود و از ابتلای افراد به این بیماری و ظهور علائم بالینی آن جلوگیری می شود.
بنابراین با توجه به این که واکسن کلامیدیا به طور گسترده در دسترس همگان نیست ضروری است تمامی مراقبت های پیشگیرانه و درمانی را در جهت جلوگیری از ابتلا به این ویروس و نیز درمان آن انجام دهید. تمامی این اقدامات به نوعی در جهت کاهش عارضه های ناشی از عفونت کلامیدیا و افزایش سلامت جسمانی خود و شریک جنسی و نیز جنین در رحم باید انجام شود.
چکیده ایی در خصوص کلامیدیا
مهم ترین نکته ای که در طول مقاله در صدد انتقال آن بودیم این است که بیماری کلامیدیا خطرناک نیست به شرطی که در موعد مقرر درمان شود. در غیر اینصورت و عدم درمان بهنگام بیماری کلامیدیایی که جزء بیماری های ساده و با روند درمانی ساده محسوب می شد به خطرناک ترین و آسیب زا ترین بیماری مبدل خواهد شد.
بنابراین این شمائید که تصمیم می گیرید بیماری کلامیدیا برایتان خطرناک و دردسر ساز باشد یا این که مشابه یک بیماری نه چندان نگران کننده همچون بیماری سرما خوردگی دوره اش را بگذراند و درمان گردد.
آمار بالای زنان و مردانی که به این بیماری دچار شده اند و با تشخیص بهنگام روند درمان شان با موفقیت پشت سر گذاشته است یکی از نقاط امیدواری ماست که می توانیم با اقدامات سریع احتمال بروز عارضه های خطرناک ناشی از این بیماری را در خودمان به صفر درصد برسانیم. بنابراین اگر این بیماری در شما تشخیص داده شده است بهتر است که استرس نداشته باشید و به توصیه های پزشکی متخصصین گوش فرا دهید تا روند درمانی سهل تر به اتمام برسد.